Yağmurun sesine..!
tepelere çöktü
kara bulutlar
öfkelendi gökyüzü
çaldı yüzüne alı moru
alnında fırça darbeleri
ardından gürüldedi
gök kubbe
yüreğim yüreğinde
şimşekler çaktı
düştü ışık
maviden maviye.
avuçlamak o anı
ışınlanmak
yeşilken
yüreğimden yüreğine.
hep yıldız mı kaydırılır
dileklere..!
bu defa yağmur taneleri
yaydan fırlayan ok içimde.
cam,
günlerdir
arsız ruhumun
doyumsuz seyrine
şahit cam,
olmamıştın bu kadar saydam.
uzakları;
duyuyor,
kokluyor,
dokunuyorum.
ben yine doyumsuz
yüreğimde.
hangi senfoni eşdeğer
söyle..!
senin görünmezliğindeki
yağmurun sesine.
18-10-06 / kaş-kalkan / yağmurun sesine
Nazan İzmirli
|