Hasrete Vurgun Bir Yürekteydi Sevdamız
Hasret çekilene değil
Hasrete vurgun bir yürekteydi sevdamız
Sevdalanmak değildi
Ki sevda zaten vardı yaratılıştan bu yana
Ve yaratılışın sırrını içinde taşıyordu ilk günden
Bir sözcüğünle
Hiç çizilmemiş resimler çiziyorum duvarlara
Hiç söylenmemiş sözler söylüyorum kendime
Bir yol vardı her zaman
Başlamak adına
Bir yürek vardı her zaman
Sevmek için yaratılmış
Bütün ayrılıklar bahaneydi
Kavuşmak için...
Hasret çekilene değil
Hasrete vurgun bir yürekteydi sevdamız
Her kelimemde bunu anlattım size
Belki anlamadınız
Belki sevmediniz hiçbir zaman
Vazgeçercesine kendinizden
An geldi, nefret eder oldunuz
Herşeyden ve herkesten
Sürekli iyilikten yanan yüzünüzü
Çevirdiniz hesapsızca başka yüzlere
Hiçbir anıyı bırakmadan ardınızda
Şimdi hasret, son dizesi silinmiş bir şiirdir içimizde
Noktasını bile koymamışken henüz
Uykusuz kalarak yazdığımızı unuttuğumuz...
2003
|