Hep Aynı Yerden Başladık Yola
Hep aynı yerden başladık yola
Hep aynı yere vardık sonunda
Anladık ki sonunda biz bir adım bile yürümemişiz
Ve bir sayfasını bile okumadan
Sonuna gelmişiz bitimsiz sandığımız hikayenin
Tanımsız kaldı bütün kavuşmalarım
Ayrılığın bütün duygularımı yağmaladığı yerde
Düştü son bayrak yere
Soldu duvardaki slogan
Bir kez olsun öpemeden alnından
Yüzüne toprak kokusu bulaşan o güzelliği
Sarılırken bir yari kucaklar gibi
Hayatın ince beline
Kesildi bir anda bütün sesler
Müzik sustu
Ve başladı sessizliğin ölümcül saltanatı
Aynı acılardan yanan yüreğimiz
Ve hep aynı sözlerle sarmaya çalışan açık yaralarını
Yorula yorula yine aynı yerde tükenir...
Melih Coşkun
|