Kahrettik Bütün..........izm'lerini Hayatın
Kahrettik bütün.........izm’lerini hayatın
Yankısı kaldı gençliğimizin
Yıkıldı üzerine hasretimizi kazıdığımız
Kıpkızıl yazılarıyla beyaz boyalı duvarları kentin
Kahrettik bütün.........izm’lerini hayatın
Yalnızlık düştü payımıza
Çekildi ordular şehirlerimizden
Kurudu kan lekesi yürüdüğümüz yollarda
Kahrolası zaman kapatıyor en onulmaz yaraları
Yankıları bile boğuluyor bütün seslerin
Çığlıklar boğulur mu hiç deme bana
Yüreğim kabul et artık yenilmişliğini
(Diyemem asla sana)
Karanlığa doğru çevrilirken tüm çarkları paslanmış hayatın
Dolar çelikten kasaları yalancı cennetlerin
Olmaz deme
Her şey gibi kurarlar sahtesini çalınmış cennetlerinde
Yeniden ayağa kalkmanın zamanı gelmedi mi
Satılığa çıkarılırken nice ucuz hayatlar
Sahipsiz denizlere dönerken yurdunda alın teri
Açsın artık içinde kızıl çiçekleri isyanın
Kahrettik bütün.............izm’lerini hayatın
O yollar silemediler hiçbir zaman ayak izlerimizi
O kurşunlar öldüremedi hiçbir zaman bizi
Ey sevdayı isyanla katık eden hayat
Şunu yaz bir kenara
Kıyamete kalmayacak yenilmişliğim...
2004
|