Kanım Kurumadı Daha
Kanım kurumadı daha
Bedenim sıcak
Ben bir kız çocuğuyum Gazze’de.
Yasaklamışlar bana büyümeyi
Onun için hep küçücük ellerim
Sonsuza dek çocuk kalacak gözlerim.
Alnımda yarınsızlığın onulmaz yarası
Ben bir kız çocuğuyum Gazze’de
Üç yaşımı yeni bitirdim daha
Ateşten yapılmış sokaklarda öğrendim yürümeyi.
Çelikten yağmurlar yağardı her gece bahçemize
Gökyüzümüz griye kesmiş.
Tarih utanır belki
Bakamaz açık kalan gözlerime,
Boşluğa yarınsızlığın kederiyle bakan gözlerime.
Ben bir çocuğum Necef’te.
Ateşten bir top düştü dün gece çatımıza
Koşamam çılgınca sokaklarda
Yok ayaklarım.
Göremem baharda yeşillenen bahçeleri
Gözlerim nerede?
Nerede benim özgürlüğüm?
Ben bir çocuğum dünyada
Kara çalmışlar yarınıma
Kana bulamışlar ekmeğimi, unumu
Umut edemem gelecek güzel günleri.
Yarınım kaybedilmiş
Düşüncem hani
Ben bir çocuğum yirmi birinci yüzyılda
Yarını kuracak benim çocuk ellerim…
27.01.2005
Şırnak
Melih Coşkun
|