Korkma, Buradayız Daha
Sen,
Kazmasına bir yüreği tutar gibi sarılan
Yeraltından güneş ışığı çıkartan madenci
Sen,
İşlediği çelikten yapılan bıçak
Sırtına saplanan çelik ustası,
Sen,
İngiliz anahtarını namusu gibi taşıyan
Tamirci çocuk,
Sen,
Bir meçhule giden asker,
Sen,
Oğlu meçhule gönderilmiş ana,
İşitiyor musun sesimi?
Bugün birileri bana
Bırak bu işleri diyor
Bırak bu işleri
Devir, vahşi kapitalizmin,
Devir, ölsün diye çocuklar
Yetki alanın parlamentosundan,
Ve adına demokrasi diyenin,
Adına dünya barışı diyenin vahşetin,
Bırak diyor bu işleri
Eşitlik diye bir şey yok artık bu dünyada
Hürriyet yok
Yirmi birinci yüzyıldayız artık farkında değil misin?
Devir, vahşi kapitalizmin
Devir kuyruğu kanlı köpeklerin
Ve Artık yoksun sen.
Cevap:
Korkma,
Burdayım
Bırakmadım kavgayı
Senin insanın yaşıyorsa daha on altıncı yüzyılı
Gün ışığına muhtaçsa
Açlıktan kokmuşsa nefesi
Yitiyorsa bir meçhulde
Ağlıyorsa analar,
Ölüyorsa çocuklar,
Ben buradayım,
Bırakmam bu işleri...
12 Ekim 2002
00: 33
Melih Coşkun
|