Renkler Çalarım Hayatın Özünden
Renkler çalarım hayatın özünden
Maviyi gökyüzünden
Yeşili ağaçtan,
İmgeler çalarım
Eşi benzeri olmayan
Nehir gözlerinden.
Adının geçtiği bütün sayfalardan
Eksilir beş harf
Güneş saçlarında arar
En güzelini yedi renginin
Yıldızlar çalıp gecenin en karanlık yerinden
Taç yaparım ipekten saçlarına.
Tenin cennetin en beyaz yeridir
Düştüğüm yerin cehennemim olur
Yanarım
Su olup buharlaşırım ateşten dudaklarında...
Çalarım hürriyeti göçmen kuşların kanadından
Hediye ederim
Kendi göğsünün kafesinde
Tutsak kalan çocuğa
İşte o gün sevdiğim
Yıkılmış olur bütün beton duvarları esaretin
El ele yürürüz
Güneşin doğduğu yere
Dilimizde en çok sevdiğimiz türkülerle...
O gün
En güzel imgelerimi çalarım
Şiir gözlerinden
Ve yeniden yazarım adını
Aşkın...
2005
Melih Coşkun
|