Sabah Gün Doğarken
Sabah gün doğarken
Attığında kendini sokaklara
Bakabilecek misin kaldırım taşlarına
Yüzün kızarmadan
Bakabilecek misin ağlayan bir çocuğun
Gözlerinin içine utanmadan
Hayat,
Son model bir arabayla gezerken
Hor görmek değildi dünyayı
Hayat, pazar yerlerinde
Asfalt taşına yapışmış
Sebzeleri toplamak da değildi
Bir şiirdi belki
Özgürce okuyamadığımız
Hayat, belki bir türküydü sadece
Biz söylemeyi bilememiştik...
13 Ekim 2002
21: 02
Melih Coşkun
|