Fundam`a
Gerçekte özgürlük,
ne aydınlık, açık havada,
ne de başını alıp gitmekte,
ya da uzakta.
İki dudağının arasında aslında
içini sızlatan zincirlerin.
Şarkı söyleyebiliyor musun;
sesinin yankısıyla
havalanıyor mu sazlıklardan kuşlar?
Seviyorsun ya,
söyledin mi sevdiğine
içinden geçenleri alçaltmadan sesini
ve sevgiyi?
Sensin o zaman
şu geçen bulut,
gemideki yelken,
rüzgarın uğultusundaki o kırmızı renk..
Sensin o uzak ülke,
düşlerindeki yalnız uyuyanların..
Özkan Özdoğan
|