Miras (b)
Dünya handır biz yolcu elbet bilet kesilir
Ahrette olanların peşi sıra gidilir.
Gelip görüşmek varken muhabbet yitirilir.
Ne diyem ablam, Hatçen, can sağolsun, denilir.
Dünya malıdır kalmaz ne size ne de bize
Gün gelir de getirir ecel bizleri dize.
Konuşmak anlaşmak var bu alemde bizbize
Biraraya gelmezsek, ne geçer elinize?
Baştan çıkarmışsın sen kendi bacılarını
Sanırım ki yitirmiş zaman duygularıı
Anne yarısı teyzem, deyip, kır canlarını.
Aklım ermedi benim, kıydın yarılarını.
Böyle mi olacaktı, dayımadır bu sitem
Boynu bükük bıraktı, yaraladı ikilem.
Haberiniz varmıydı, seksen yaşında annem?
Çektikleri kar mıydı, yazmaya varmaz kalem.
Kokusunu özlemin duyarım buram buram
Öz teyzemin kızısın, en büyük kızı, ablam;
Nasırlaşmış yüreğin, sevgisiz Hatçen ablam
Şen ola sağ olasın, yine sanadır duam.
Bahar doğurur toprak, cemre düşecek artık
Siz, buraya gelmeden, biz efkarı dağıttık.
Gelmeye niyetin yok, güzel ablam anladık
Bahar doğurdu toprak, cemreler düştü artık.
(19.01.2007 01.45- Ankara)
Vasfiye Çetin
|