Kalem
Kalem oynar parmak oynar
İçimizde volkan kaynar.
Kağıtta beliren şekiller
Duyguları dışa sarar
Kalem dildir. Dilde kalem
Kalem sessiz. Dil de kelam
Dil verendir kalem alan
Sayfa sayfa duygu karar.
Düşüncede ahenk olur.
Kalemde yerini bulur.
Beyaz kağıda dökülür.
Vücut buna kafa yorar.
Ne denirse onu yazar.
Bazen sever bazen kızar.
Beyinden bilgiler sızar
Bazen yarar bazen zarar.
Kalem yalnız anlamsızdır.
Yazmayınca tarafsızdır.
Bir köşede zararsızdır
Dilden dile fikir sokar.
19/06/2005 Gaziantep 11,34
Müslim Avcıoğlu
|