Yıldızlarda Ağlar
Ateşten bir gömlek sanki hatıralar
Gün gelir benliğimi çepeçevre sarar
Öyle bir an olur; ben bilirim
Çiçeklerde kuşlarda ağlar
Her gece benimle acılar
Yalnızlığım, kimsesizliğim, dertlerim
Dertlerimki; dağlar kadar
Bilirim işte böyle zamanlar, yıldızlarda ağlar
Böyle *******de tek dert ortağım çepeçevre dört duvar
Ben anlatırım onlar dinlemekten hiç bıkmazlar
Duvarlarki soğuk, sessiz, soluk
An gelir zindanım olur, beni boğarlar
Çocuklar gelir aklıma o güzelim varlıklar
Nerede onlarda benimki gibi kederler, tasalar
O çocuklarki; günlerini doyasıya yaşarlar
Gün gelir bilirim onlarda ağlar
Yıldızları görürüm gök kubbede
Hepsi ne kadar çok, ışıl ışıllar
Samanyolundaki o karmaşaya rağmen
Bilirim onlarda benim gibi alabildiğine yalnızlar
İşte böyle olmaz olası rezil *******de
Feryatlar duyarın ta uzaklardan
Feryatlar ki; tüm sessizliği yırtacak kadar
Yine çok iyi bilirimki
Birazdan açık penceremden içeriye doluşacaklar
Şiir yazarım bu kahrolası *******de
Ta ki; kalemim kağıdım bitene kadar
O şiirlerki; benim çocuklarımdır
Halden birtek onlar anlar.
İlker Pamukçu
|