Aşkla Nefes Almakla Yetinmeliyiz
Ölümün olduğu yerdeyiz bir kuru dal üzerindeyiz.
Güllerin son demindeyiz açmayan günlerindeyiz.
Öyle acı ki çektiklerimiz bıçak altında gülmekteyiz.
İnsanız, insani güzellikler yaşamak istemekteyiz
Bir bıçak altında yürümekteyiz ölüme gitmekteyiz.
Sevdiğim, sevgilim, bir tanem her gün ölmekteyiz
Ne lazım bize araba ev ömrümüzü tüketmekteyiz.
Açtı gül goncaları aşkla nefes almakla yetinmeliyiz.
Osman Demircan
|