Ya Rasülallah
Alemlerin Rabbi seni rahmet olarak gönderdi.
Melekler kanatlarını hep hürmetle yere serdi.
Sana hasret yangın gönüller seninle suya erdi.
Gül cemalini doya doya görsem ya Rasülallah!
Muştular ikliminde izin sürsem ya Rasülallah!
Müjdeledi seni İncil’de, müminlerine İsa.
Canlandı Musa’nın elinde zâtına müştak asa.
Ateşgedeyi bastı telaş, kayser büründü yasa.
Aşıklarının gözyaşını silsem ya Rasülallah!
Katrelerin akış sırrına ersem ya Rasülallah!
Kurudu gelişinle Save Gölü, Semave taştı.
Yıkıldı saraylar, sütunlar; Kisranın aklı şaştı.
Devrildi putlar, müşriklerin ayakları dolaştı.
Yunusca izine ben de yüz sürsem ya Rasülallah!
Vardığın secdeye hırkamı sersem ya Rasülallah!
Kurumuştu dallar yeşerdi, risaletle can buldu.
Meclisin kalplere ebedi huzur saçan okuldu.
Cemaline meftundu ashab, yalnız Allah’a kuldu.
O gün ‘ümmetim’ hitabına ersem ya Rasülallah!
Ben de cennet bahçenden güller dersem ya Rasülallah!
İlahi nusret karargahı Bedir, Uhud ve Hendek!
Cansiperane coştu ashab, cennete uçana dek.
Çok uzaktı korku onlara, şahadet sanki gerdek.
Sana gelen oklara kalkan gersem ya Rasülallah!
Yanaklarından akan kanı silsem ya Rasülallah!
Ufkuna yelkenler açıldı imandaki akitle.
Mücrimler mahşerde şefaat bekler senden ümitle.
Mizan gününde nasipsizler eşit mi hiç âbitle?
Ben de ümmetin gemisine binsem ya Rasülallah!
Din gününde şefaatine ersem ya Rasülallah!
Secdelerinle aydınlandı *******, az uyurdun!
Âlem kurtulsun diye yüce Kur’anı hep duyurdun.
Sen ki ‘Kişi sevdiği ile beraberdir’ buyurdun!
Komşun olarak makamına gelsem ya Rasülallah!
O bahtiyarlar arasına girsem ya Rasülallah!
22 Nisan 2003 Salı, Danimarka-Køge 01:05
9+7
Necmi Ünsal
|