Her Çiçek Yetişir Kendi Toprağında
Her çiçek yetişir kendi toprağında.
Vatanın suyunu taşır yaprağında.
Benim vatanımda yaşayan çiçeksin.
Vatandan beslenip hayat süreceksin.
Tohumunu alır rüzgar, verir dağa.
Kır çiçeği olup, renksin sola sağa.
Bazen bir teneke saksıda açarsın.
Gece yıldızlara rayiha saçarsın.
Sensin seherlerde gözyaşı şahidi.
Ser ver de sır verme, bozma hiç ahidi.
Güzelleşti dünya, seninle ahenkli.
Şiirlerde kokun, daha derin; renkli.
Aldın zarafeti, bu güzel vatandan.
Hiç hayır gelir mi vatanı satandan?
Vatan satılırken çiçek de satılır.
Çiçeği satan da dikene atılır.
Dikenin fıtratı yırtmak yüzü, eli.
Kendi düşenlere bilmem ne demeli! ?
Vatanım çiçekler beşiği, öz yurdu.
İlhamımız gülden idi, ayaz vurdu.
15 Haziran 2004 Salı, Danimarka-Koge 21.43
6+6
Necmi Ünsal
|