Sevgi Bıraktırır Sultanlara Tahtı Tacı
Sevgi insanlığın var olma sebebi, ezelî can suyu.
Susuzların içip kandığı devasa derya, derin kuyu.
Diri kalmanın, var olmanın, maksuda varmanın ilk şartı.
Özü muhabbettir, onunla mizanda ağır basar tartı.
Sevgi esrarengiz aynadır, sırlanır onda kalp gözümüz.
Yüzlere akseder, ruhumuzu saran hakiki özümüz.
Sevda yollarında, hasret çekenlere serin âb-ı hayat.
Anka kuşu gibi, aşıklar onunla uçar, çırpar kanat.
Çekilmez bir yüktür sinede, sevgiden yoksun kara yürek.
Merhametten eser yok, fitne saçılır hem de kürek kürek.
Şiir, şarkı, türkü ve ezgiye seçkin bir konuktur sevgi.
Konuğu sevgiyse bir yerin oradan hırsla kaçar yergi.
Sevgi, kalpten öte aklın maverası; yüreğin miracı.
Bir yakmaya görsün, bırakır sultanlar süslü tahtı tacı!
Özünü sevmeyen zavallılar, başka bir canı sevemez.
Kendinde olmayan şeyi başkasına uzatıp veremez.
Sevgi gönüllerde kapıları açan, gizemli anahtar.
Kasalarda değil, kalpte saklanan has bir cevher; bir aktar.
15 Nisan 2004 Perşembe, Danimarka-Køge 00.28 *6+6+6
Necmi Ünsal
|