Yoklar
Dostu zindan olanın,
Güneş’i,Ay’ı yoktur.
Suretlere dalanın,
Mânâdan payı yoktur.
Kim ki sorsa neyim ben?
Can çıkar can evinden,
Gönüllerin gönülden,
Başka sarayı yoktur.
Hak tecelli gelince,
Kişi kendin bilince,
Erlik nedir denince,
Bayanı,bayı yoktur.
Dosta gönül verenin,
Maksuduna erenin,
Hak yüzünü görenin,
Amanı,vay ı yoktur.
İçi aşkla dolana,
Aşk sırrını bulana,
“Lâ”sı TEKBİR olana,
“İllâ”da sayı yoktur.
Yaralının andığı,
Halil’lerin yandığı,
Muvahhidin daldığı,
Deryada kıyı yoktur.
|