Keşke tanımasaydım
Keşke seni hiç tanımasaydım
Keşke eski ben bende kalsaydım
Bir sürmeli edasıyla aşkına yanmasaydım
Sevdam kilimlere nakış diye dokunmasaydı
Mutluydum kendi halimde her zaman
Kimseler yoktu gönlümde yarından umutluydum
Kah dağların çiğdem çiçeklerini toplar
Kah çoban kavalında efsunlu yaşardım
Bülbülün şakımasında mana arardım
Tomurcuk güller toplar dere kenarında gezerdim
Ay ışığında Mehtabı seyreder kendimden geçerdim
Rüyalarım bir başka olurdu eskiden
Aaah ah keşke seni tanımasaydım güzelim
Dünyam değişti düzenim değişti ben değiştim
Söylediğim şarkıların nağmeleri değişti
Kokladığım güllerin rengi suların sesi değişti
Kanaryam sen demi değiştin ne ötüşün başkalaştı
Siyah saçlarım sana da kışlar mı düştü artık
Umuda olan yeminli bakışlarım değişti
Keşke keşke seni tanımasaydım güzelim
Yeşilin her tonu gözlerine yanmasaydım
Yanmasaydım aydan bir parça gül yüzüne
Belki rüyalarım değişmezdi kim bilir
Kaşık havasında misket oynardım yine
Belki Yozgat sürmelisinde duygular yaşardım
Külhan beyi naralarım olurdu sensiz
Nisan ikliminde baharlarım hep yaşardım
Keşke keşke seni tanımasaydım güzelim
Bir hicran bahçesine döndürdün gönlümü
Unutmak istediğim duygularımı canlandırdın,
Ve aşkın ızdırabını yeniden yaşattın
Keşke keşke seni tanımasaydım güzelim.
Süleyman KARACABEY
(Azabi)
Süleyman Karacabey
|