Dertlerin Derdi Bahar
Bitirmedim mihnetler asırlara yayılmış
Gülden huzursuz bağban gül şehrinin hâkimi
Gözlerime yürüyen kanlar yaştan sayılmış
Sızıları gönlüne dost tutup bağlar kimi
Çığırtkanlar mezatta hayata ölüm satar
Kader nasip ararken varır düşer tuzağa
Yunus'u şevke salan dertlerin derdi bahar
Kader sarıp girdaba atmış dosttan uzağa
Hangi yola yolcusun menzilin bilinmiyor
Sularda sakladığın hayalleri çek çıkar
Bilmez misin ayrılık bir yağarsa dinmiyor
Bu devirin selleri dağ değil gözden akar
Eşiğinde çürüyen bir çaresiz baş durur
Çürüttü eşiğini gözlerinin nemiyle
Yıllar var ki bitmeyen ağrı, dert, telaş durur
Kimler meşgul bilemem devranıyla demiyle
Benim yandığım gece sana bayram günü mü?
Şarkılardan süzülen kederi söküp attın
Yitirdim hafızamdan yarınımı dünümü
Terk ettin gidişinle hem yaktın hem ağlattın
|