Anadolu Konuşmalı
Bunca zaman sustu; yeter,
Anadolu konuşmalı.
O susarsa, erir biter,
Anadolu konuşmalı...
Yamacıyla, beli ile,
Dağ süsleyen gülü ile,
Hemde, kendi dili ile,
Anadolu konuşmalı...
Şehidini al kanıyla,
Dünyayı tutan şanıyla,
Çile yüklü insanıyla,
Anadolu konuşmalı...
Toprağında, insan teri,
Her insanı gönül eri,
Sükunetin değil yeri,
Anadolu konuşmalı...
Bayrağı, yıldızım, ayım,
Gölgesine olmaz doyum,
Tarladaki emmim, dayım,
Anadolu konuşmalı...
Her gönül bir sevda kabı,
Sevgi taşır teyze, bibi,
Gönülden geldiği gibi,
Anadolu konuşmalı...
Haykırışı fitne boğar,
Üzerine rahmet yağar,
Nurlu günler böyle doğar,
Anadolu konuşmalı...
El alçağı neden azsın,
Üzerine zehir kussun,
Susacaksa, onlar sussun,
Anadolu konuşmalı...
O’nun haykırdığı anda,
Velvele kopar cihanda,
Moskova’da, Vaşington’da
Anadolu konuşmalı...
Anadolu’m o, her şeyim,
Vilayetim, ilçem, köyüm,
Sen sussan da Ulusoy’um,
Anadolu konuşmalı...
|