Atışmalar F.Özmat
Atışmalar F.Özmat
Feride Özmat:
Yitik düşün şarkısı savrulunca hazanda,
Sözlerim yağmalanıp tutuklandı zindanda,
Açmazda kaybolunca bitti yolum hüsranda;
Boynu bükük gönlümü görür mü ki sevgili?
Hasan Ulusoy:
Yitik düşün umudu, döner durur hazanda,
Tutuklanan yüreğim, mıhlıdır bir mekanda
açsam yar yüreğinde, güller ile nisanda,
Gönül gözün açarak, görürse canım kurban.
Feride Özmat:
Karmaşa fısıldayan yeller esti serinden,
Kalbe sızan hasretle yaralandım derinden,
Dize gelen gözlerim kalkamadı yerinden;
Şu sırça yüreğimi kırar mı ki sevgili?
Hasan Ulusoy:
Karmaşa vesveseler, örseliyor derinden,
Bu sersem serkeş ruhum, çekti gitti yerinden,
Seherde bir yel eser, ilham verir serinden,
Gül yerine dikeni, kırarsa canım kurban.
Feride Özmat:
Hareli tebessümü silinmedi rüyamdan,
Doyamadığım sesi uçtu harlı hülyamdan,
Hüznün mahzun sarısı kaybolmadı dünyamdan;
Titreyen kollarımı sarar mı ki sevgili?
Hasan Ulusoy:
Hareli yüreğimde, dağlar oluştu gamdan
Kırk küsur yıl geçti de, gam gitmedi dünyamdan,
Ağrı acı eksilmez, kabuk tutmaz yaramdan,
Varsam yar kapısına, sararsa canım kurban.
Feride Özmat:
O öksüz benliğimi tamamlayan yanımdır,
Buruk bakışlarıma kıyamayan canımdır,
Saklı ülkelerdeki kimsesiz ozanımdır;
'Elini versen' diye sorar mı ki sevgili?
Hasan Ulusoy:
O öksüz benliğimle, garipleşen canımdır,
Hasretini çektiğim, canımda cananımdır,
Bu dünyada ararım, sevgili gümanımdır,
Eğer bir gün görür de sorarsa canım kurban.
|