Ayazlanır Üşür Elim
Ayazlanır Üşür Elim
içimdeki ağrılar, kaç yıllık ömür yedi.
taşa tuttum her gece, uykuları düşleri.
taşa tuttum gönlümde bulduğum her ümidi
her attığım taşların, değdiği yer ben oldum
ruhuma pençe saldı, gam dağının kartalı
tutunduğum her dalın, kökünde yangın çıktı
bir yanık karıncadan himmet aldım kurtuldum
turnalar gamlı sesten, yıldı, usandı, bıktı.
bıktığım sabahlarda güneş kara renklidir
gölgelerin boyunu, böcekler eksik ölçer
günbegün ilerleyen, menzile doğru yolum
bitmedik telaş ile bir ömür geldi geçer
başını dizlerime aldığım güzel vardı
dinerdi ağrılarım, değişirdi her halim
şimdi bir kara taştır, hayalimdeki varlık
uzatıp tuttuğumda, ayazlanır üşür elim.
|