Bahtımın Umudu
Başımı soktuğum şu dipsiz dehliz
En uçta hayali, bu tarafta ben
Kapısında bir kuş, derin sesiyle
Sanki ciğerimi, çeker içerden
Bağrıma hicranın başı yaslıdır
Bahtımın umudu, düşü yaslıdır
Gönlümü verdiğim kişi Aslı’dır
Kerem bile bezdi bu derbederden.
Dudak büken güzel, gönül bildi bak
Açtı yüreğini beni aldı bak
Serseri sokaklar, bana yanarak
Benim türküleri, söyler her yerden.
Atlastan hamaklar, kurdum yar gele
Yıllarca bekleyip durdum yar gele
Görmediğim gönül düştü bir güle
Bahar ayı haber aldım seherden
Ruhum desen oldu donaklarına
Gülden mühür düşmüş yanaklarına
Gönlüm papuç oldu, ayaklarına
Belki gören olur, geçip giderken.
|