Can tatlı dünya güzel
koy azığı güzelim yolumu gördüm artık
sesimde acı vardır soluğum sayılmıyor
kuşların sesindeki kederde can bıraktık
o seslerin içinde benimki duyulmuyor
suyun indiği toprak gücenmeden götürdü
sıfırdan aldı beni bu yaşıma getirdi
gördüğüm acı mihnet gülüşümü bitirdi
söyleyecek sözüm var ya başım ayılmıyor
rüzgarlarla yarışan nefesini sal bazen
indiğin mevsimlerde açıversin gül bazen
hasretin zor geliyor düşlerime gel bazen
gönlündeki sevdalar bir yana koyulmuyor
bir serseri sevdaya yılmadım yeldim gülüm
sensiz olan hayatı ölümden bildim gülüm
yol uzak gönül buruk ölümle öldüm gülüm
can tatlı dünya güzel hayata doyulmuyor
söz verdiğim zamanlar sözüme özür oldu
aşk namına diktiğim henüz açmadan soldu
yol göründü güzelim belli ki vade doldu
boşta olsa geride kalana kıyılmıyor
|