Alaca Karanlık
Ben karanlığın tam ortasında,
Mağlup olmuşum hayata.
Her yanım kırık dökük paramparça,
Bu köhne şehrin karlı akşamlarında.
Dermansız dertler ve kederler arasında,
Çare bulmuyor gönlüm ağlamakta.
Bu kahpe dünyanın zindan kıtalarında,
Mutluluğu bulamadım sevgi sokağında.
Ümitsizlikler kaplı dört bir yanımda,
Hayatın çıkılmaz yokuşunda.
Yıllar gelip geçti birbiri ardında,
Ağır ağır biz değilken farkında.
Karanlık bulutlar geziyor başımda,
Bu büyük yalnızlığımda.
Mavi denizlerde, mor dağlarda,
Ayrılığın türküsü dudaklarımda.
Ne yana baksam çaresizlikler karşımda,
Varsın olsun ölümüm alaca karanlıkta.
Ahmet Ağır
|