İstanbul'da Bir Şair
Bana “şair” diyorlar, sen başka bir isim bul
Kays-ı çöl mecnun yaptı, bana yeter İstanbul
İstanbul da bir şair! .. Olmasaydım şaşardım
Olmasaydım, ben nasıl, İstanbul da yaşardım
İstanbul da kalemsiz nefeslenir mi? Düşün! ..
Güneşi bile unut sabahı yok bu düş-ün
Sevda İstanbul mudur, İstanbul mu sevdadır
Koca Dünya’ya bir bak! .. Böyle sevda var mıdır
Kalem bu şehre mahsus, bu şehir kaleme can
İstanbul ki şairin yüreğin de an be an
Hacizlidir gönüller ismine İstanbul’un
Böyle bir kara sevda varsa arayın bulun
Bir tesbih ki bu şehir tam otuz beş boncuklu
Şefkat dolu bir ana, yirmi milyon çocuklu
Mazhar olmuş Nebi’nin söz-ü mukaddesine
O söz ki; Fatih ile, ulaştı adresine
İsterim ki uzanıp öpeyim gerdanından
Ah İstanbul! ..Sevgilim, gönül geçer mi yar’dan
Seni yazacak kalem tükenmez mi? Tükenir
Şaire ilham gerek o da senden beklenir
Allah nasip eyledi seni sen de yaşadım
İstanbul da yaşarken İstanbul’u anladım
Seni benden önce de dinledi Orhan Veli
Seni her kim dinlese deli oluyor deli
Bana şair diyorlar sen başka bir isim bul
Kays-ı çöl mecnun yaptı bana yeter İstanbul
Kadir Albayrak
|