Başaşağı I
Kupkuru duyguların ıslaklığında
Bir damlacık nem dolusu yangın,
Zifiri *******in aydınlığında,
Çekirdekten semaya günaydın!
Günaydın, ilk darbelerin son hedefi!
Uğul uğul afetler ve en yavaş ışık hızı!
Bu havalar hem açık hem sisli,
Unuttum uçarken yoldan kaldığımızı.
Uyan gönül, bu dümdüz yol arapsaçı!
Bu yağmur değil, değil bu güneş!
Mutluluksa eğer yaşadığım sancı,
Ben yanlışım; lakin herşey güne eş...
Kupkuru günaydın gece yağmurlarına!
En doğru hata: Ben ve biz.
Bu ovanın labirent topraklarında,
Alim doğmuşuz, birşey bilememişiz.
(Salı,15.06.1999/00:05)
Rıfat İlkaya
|