Devinim
-Bir nefes mutluluk, gülüşün,
Ruhumu mest eden sıvazlama.-
yalnız, beni bu ıssızlık sıkar
karanlığımda kaybolmanla...
bir iğne batar tenime
vücudum büsbütün titrer
sazlıkların kuş konan bucağında mısın
fakat benimle tebessümün
terazideki ağırlığım hüznümden değil
gülüşünden
ben senle örgülüyüm
her karmaşıklık gözlerinde biter
başımı çevirince hislerim
dağınıklık
şekillerin kirlendiği devinimdir
hiçbir manası keşfedilemeyen
hayat
hayat/benim gibiyse anlamsızdır/
seninkilerden gülüşlere muhtaç
şiirlerim kadar sessiz ve isyan dolu
bulanık ve somurtmuş
diğer yandan
mutluluğuna köle olmaya umutlu
(Cumartesi,18.09.1999/00:45)
Rıfat İlkaya
|