Ellerim Uzanır
getirin acıları
omuzlarıma
ey sevdiklerim
Taşırım!
silinmesin yazılar
kağıdından,
alınyazın olsun.
cananına vereceğin
bir yürek
ve bir ömürse
sildirme ve silme,
alınyazın olsun
sonu hüzün çalsa da
Taşırım!
düşman, içinde
gizli bir silah sıkar ki
perişansın güzelim
pişmanım, gezerim;
hani, namlum dolu değil!
ellerin ellerinde
düşmanının
elimde değil,
alınyazım olsun
Taşırım,
sonu ölüm olsa da...
bit (e) meyen
ben değilim alemde
kurşunlar sert
ve dinmeyen rüzgar
suyun uyuduğu her yerde:
bilinmeyenin içinde,
görünenin dışında.
bazen mutluluklar dert
sende ve bende...
olsun
alınyazın
alınyazım olsun
Taşırım!
ellerim,
uzanır...
uzanır silmeye,
gözlerindeki yaşı.
ellerim:
bir buhran düşmanı,
keder düşmanı.
tutamasam da
sırtımdaki öz yükümü
üzülmeyesin diye
pınarlarını tutar
omuzlarıma atarım;
kendimi götüremem,
seni uçururum.
alınyazım olsun,
Taşırım!
bilmecen olsun
gördüklerim,
beni dolandır
labirentlerinde,
yolumu sonra bulayım
sonunu görsem de.
varsın
beni incitmen
ve test etmen
alınyazım olsun.
Taşırım!
yük yük değil
omuzlar ayakta,
getirim acıları
omuzlarıma
ey sevdiklerim!
Taşırım!
ne olursa olsun
ellerim uzanır acılara.
(Pazar,03.05.1998/22:43)
Rıfat İlkaya
|