İlerliyordu Zaman
İlerliyordu zaman..
Sensiz şehirlerde bıraktım gözyaşlarımı,
Takvimlerden nisandı yapraklar,
Sır oldu acılarım, doğum günüm uzaktı,
Kelepçesi takılıydı bileklerimde sensizliğin
Hançerleşen sözlerinin...
İlerliyordu zaman,
Hala nisandı oysa takvim ayın dördüncüsünde,
Baharındaydım mevsimlerin;
İlerliyordum ben de hala içimdeki o beklemelikle,
Gözlerim yaşlarla dolu, tutuklanan hıçkırıklar,
Yutkunmalığım...
Zindandı kaldırımlar,
Sen de yoktun kollarımın arasında,
Taş dizili yolarda inleyen ayak seslerim,
Yalnızlığım, közü sönencide sigaram.
İlerliyordu zaman,
Nisandı aylardan, ilkbahar mevsimlerden,
Çiseliyordu yağmur;
Önümde biri filizlenmiş, öteki açmış menekşeler,
Eğildim, kıyamadım kopartmaya ötekini, dokunmadım birine,
Eğildim; ellerimde kelepçeler, sensizliğim,
Hançerleşen sözlerin,
İntiharındaki gençliğim.
İlerliyordu zaman,
Hala nisandı oysa
Kışındaydım mevsimlerin,
Beni süzüyordu bu şehir.
Rıfat İlkaya
|