İtiraf Ediyorum
Kaçmak istiyorum ben,
Ufuklara gitmek.
Kaçmak...
Ta ufukların bile yetişemediği diyarlara gitmek! ...
İstemediklerimi arkamda istiyorum,
İstediklerimi ise önümde.
Yapamıyorum.
Belki de yapmıyorum.
Fırtınaya kapılmış koca bir gemiydim eskiden,
Şimdi yine öyleyim;
Ama zayıf bir sandalım,
Su yutsa yutacak beni,
Neredeyse küçük bir balık
Devirecek,
Yengeçler, makaslarıyla,
Sandalımı ikiye bölecek...
Bilemediğim düşmanlarım
Hançerleseler ölürüm.
Bildiklerim kim-ler? !
.........
Kim karşılayacak beni?
Ne isteyecek, ne bekleyecek benden?
Ya ben! ...
Umulanı sunabilecek miyim?
Hevesime ulaşabilecek miyim?
........
Şimdi, şu an derdim ne?
Hangi kilit açılmıyor?
Ne, zincirlemiş beni?
'Sensin, Şeytan! ' desem,
Hangisi üstlenecek?
Nefsim mi kendim mi?
Hangisi kovalıyor benden beni?
Niye gidecek bir yuva bulamıyorum?
Hani o kuvvetli hayallerim nerede?
Azgın kısraklar gibi tepinen,
Nefsine köle olmuş hayallerimi, diyorum.
..........
Tar-ü mar olan benmişim hayallerimle,
Hayallerimi gerçeğe bağlayacak köPage Rankingüyü
Kendi ellerimle yıkmışım.
.........
Fail bensem,
Kendimi kendime düşman etmişsem,
İtiraf ediyorum!
..........
Ah, ümit kapısı, sen yok musun,
Sen yok musun dünyada?
Kör ediyor beni
İçindeki güzelliğin...
Ben arınmak istiyorum her şeyden,
Her şeyle bir olmak istiyorum;
Berrak sular gibi temizinden,
Bebek cildi gibi kusursuzundan,
Güneş gibi parlağından,
Ana sütü gibi, helalinden istiyorum!
(Ağustos-Eylül 1996)
Rıfat İlkaya
|