Bulmam
Kimse bulmasın hep gizli kal diye,
Işıkları kapattım artık perdeleride.
Güneş doğamasın diye dünyama
Sakladım kara bulutların arkasına.
Tam bulmuşken yıllardır aradığımı
Kimseler görmesin diye:ben bile!
Gizledim karanlıktaki gölgelerde.
Karanlığın lacivert dehlizlerinde,
Yolumu aydınlatan nurdan ışık:
Orda kal ne olur benden gitme!
Seninle varım bu sonsuz derinlikte.
Camdandır benim yüreğim kırılmaya alışık.
Cam kırıklarıyla dolu kendi yolumda,
Bulmam seni ne kadar arasamda:
Varsınya; mutluyum dokunamasamda........
Abdurrahman Güleç
|