Şehir-Sen-Ben
Bir bayram öncesiydi; Yine
Senle ilk tanıştığımızda
Yolculuğa çıkmadan
Nasılda heyecanlanmıştım
Hiç görmediğim denizin;
Hayalini kurmuştum,
Yolculuk boyunca.
Büyük şehir derlerdi:
Anlatanlar!
Adı gibi güzel, maviş
Alev saçlarını serip denize
Öylesine çeker ki kendine;
Kaybolur gidersin
Mor hayallerin içinde
Deniz yanar! ! !
Akşam güneşi sulara Değdiğinde;
Yakmak istersin! İskeleyi! Gemileri!
Öfkelenip bir gün şehre,
Vermedi diye sana sevdiğini.
Dur! Yinede kıyma bu güzelliğe
Beklerken sevdiğini iskelede
Hiç gelmeyeceğini bile bile;
Kayıtsız kalmayı dene:
Anılarının çığlıkları karışırken
Vapur Düdüklerine......
Ah..! Güzel İzmir
Yüzyıllardır sakladığın;
Antik şehirler gibi:
İçinde sakladın sevdiğimi!
Biliyorum Bir daha
Hiç göremeyecek güneşi! ! !
Öylesine bağladın ki kendine beni;
Bir daha çözemem!
Çözmem kendimi! ! ! ...........
Abdurrahman Güleç
|