Deli Gönül
Gönlüm rüzgara kapılmış bir kum tanesi
Savrulur o yana bu yana
Gülün üstünde bir damla
Korkar güneşten düşmekten
Denizde batan bir gemi
Balıklara yuva olmuş
Gönül kafesimdeki kuş
Uçtu şimdi azad olmuş
Aklını kaybetmiş delidir derler
Gönül yarasını nerden bilirler
Bülbül feryat eder gül için söyler
Mahkum oldum gel kurtar beni
Abdullah Gültekin
|