Basel'de Gece
Yağmurda ve gece parke taşları,
Yalnızlık zehrinin tabletleridir;
Gece, yağmurda yad elde
Bütün şehirlerde hele Basel'de.
Fifre ve davul sesleriyle
Tarihine kapanırken kent,
Neylesin bir yabancı bilemez.
Adına dikilen katedralde,
Çok önce yaşamış bir yalvacın
Duyar iç acısını,yürür hep yürür
Islanmış, parlayan parkelerde,
Otel, o yalnızlık mabedinde biter gece.
|