Ateşten Geliyorum
o mavi kristal mi kırıldı sol yanımda söyle bana
yoksa bütün gelincikleri yolundu mu dağların
telleri kopmuş bir yüreğin kanaması sesi bu
duyduğun ne bir çığlıktır derinleri inleten
ne de bir çağrıdır sana gel diyen
kim bilebilir ki
sen ya da bir başkası
ben ateşten geliyorum
vardır belki bir açıklaması
nicedir kapıma dayanmış ölüm
sarınmışım hasretine
öyle bir şey işte
sorma bana
tarifi yok
aşkın gözleri uçuk mavi
unutmuşum sözcükleri
şimdi dilimde ham bir elma tadı
dişlerimde gülüşün kalmış
açma dudaklarını
trenler kıvrılıp bir vahşi yılan gibi
akıp gidiyor
ellerin kalıyor ellerimde
büsbütün yanıyor bozkırlar
bir avuç kül
yağmur oluyorsun
dökülüyorsun kirpklerime
ağlamadım belki de
geceydi sadece
ben onun koynunda
sen benim koynumda...
söz olsun aşka
ölürsem eğer
sakla bir mücevher gibi gözlerinde
bir karanfil koy başucuma
şu lanet dünyanın arıt bütün kirini mezar taşımda...
Meral Vurgun
|