Hep Dirilmek İçin
delik deşik şimdi sözcükler
kılıçla kesmiş ortaçağdan
yüreğimin izlerini
biçip geçmişler sanki mavi güzellikleri
oysa çim yeşiliydi sana yazdigim her dize
susuyorum artık
sen de susmalısın
ki, dinleyebilesin şarkılarımı
tek cümlelik bir zamandır yaşamışlığım
ya da yaşamamışlığımın her hecesi
elbet vardır ömrümün bir yerlerinden kalma
en değerli hazinem gibi
sakladığım küçük bir anım
belki de yaşanmış bir tek gecesi hayatımın
hoyrat bir rüzgar gibi
içime dolduramadığım
ya da yağmur gibi köpürtüp
içimden taşıramadığım
sen hep uzaktın...
oysa
katıp önüne bir küheylan gibi
o en büyük silahını
gelseydin eğer
kıyasıya bir çatışmada
düşer ölürdük seninle
hep dirilmek için
yeniden, yeniden ölürdük...
Meral Vurgun
|