Gece
Gece karanlık
Soluğu kesilmiş şehirlerin
Gölgesi düşmüş üzerimize
Adam sandığımız şekillerin
Yüreklerimizde bir korku
Sarmış etrafımızı
Çığlığını duyduğun o ses
Zavallı bir martı
Güneş tutmuş Ayı
Karanlıklar basmış Dünyayı
Apartman denen dağlardan
Göremiyorsun tutulmayı
Ufkun damın kadar
Komşu camında biter görüşün
Açık kalmışsa perdeleri
Vizyondaki filmi görürsün
Bu kadar söz
Geceye yeter
Ay tutulmasaydı eğer
Olmazdı yazmaya değer
(İstanbul, 28 Ekim 2004)
Yusuf Ziyaeddin Sivaslıoğlu
|