Şu ev kirası
Allah kiracıya kolaylık versin,
Yoksulu ezdirir şu ev kirası.
Yemezsin, içmezsin 'Al sen ye! ' dersin,
Canından bezdirir şu ev kirası.
Her türlü yokluğa göğsümü gerdim,
Zam geldi, katlandım, kirayı verdim,
Ev bulup taşınsam, bitmez ki derdim,
Ruh gibi gezdirir şu ev kirası.
El gülüp oynarken, ben mahzun baktım,
Şansıma hüzünlü türküler yaktım,
Verdiğim parayı aklıma taktım,
Fikrimi bozdurur şu ev kirası.
Ne dikili bir taşım var ne yerim,
Bir ev hayaliyle yanıp tüterim,
Öyle bir dert ki bu, sabır çekerim,
Bazen çok kızdırır şu ev kirası.
Ne eğlence bildim, ne sefa sürdüm,
Çilem yumak oldu, dert ağı ördüm,
Nice ev sahibi,nice ev gördüm,
Destanlar yazdırır şu ev kirası.
Zeki Çalar der ki: Şansım gülmedi,
Anam, babam bile kıymet bilmedi,
İki yakam bir araya gelmedi,
Derdimi azdırır şu ev kirası.
4 Haziran 1999
Zeki Çalar
|