Salacak
Sabah salacağa indim,bir adam vardı motora koşuşturan.Elinde torbası torbasında sefer tası vardı.Geçmişe döndüm,çocukluğum geldi aklıma.Bizde amcalar sabahın erken saatlerinde ellerinde sefer tasını taşıyan torbalarla işe giderlerdi.Henüz sokaklara,insanların yüreklerine kirletilmiş düşünceler düşmemişti.Mahalle içleri, evlerimiz gibi tertemizdi.Sokakta karşılaşan iki bey ceket düğmelerini ilikleyip,merhabalaşırlardı saygıyla.Sevgililer elele tutuşmanın ötesine gitmemişlerdi henüz o devirlerde,sevgilerde kirletilmemişti,sevmek büyük anlam ifade ederdi yüreklerde.Salacakta erken saatlerde elinde torbasıyla sefer tasını taşıyordu adam,demek hala yitirmemişti duygularınıinançlarını umutlarını.
16,09,2005
Zeliha Bicer
|