Kimse Olamaz...
Sessizlik mi sıktı canını yine... Özlem mi sustu içinde... Sandıkların içine mi doğdu güneş gibi... Yada can sıkıntısını atlatıp özleminle mi konuşmaya karar verdin bir kez daha...
Kırıklar hayaline batar göğüslemeye çalışırken hayatı... Doğarken göğüslemiştin ilk ayrılığı ağıtların ondandı... Değirmen olmuştu hayat öğütmüştü saçlarını birde ama sen ağardı sanmıştın...
Enkaza mı döndü kalbim yine nedir... Mutluluk pozları verirken erkeksi satışlara mı döndü bakışların... Yaralama kendini yaran olmazsa banda gerek kalmaz...
Yavrularını yerken fareye benzeten bir kedi gibi bahaneler üretip durursun dünyalar dolusu kafan içinde... Karanlığa mum yakmaktan vazgeçersiz sessizlik hoşuna gitmeye başladığında... Hiçbir insan diğerinin her şeyi olamaz bunu geç de olsa öğrenmişsindir belki... Şaşma olan biten hiçbir şeye hiçbir şeysiz olunmuyor bunu da anla...
Hayata daha mühim bahaneler dayatabilirsin istediğin kadar... Var olanları ebediyyen var kabul etmek gibi mesela... Sessizliğin can sıkıntısını atmak için ne yapsan hak vermiyor değilim ama...
Zaman deva olmuyor işte her şeye zamanla...
Simurg_b (P.D.)
Bülent Özdemir
|