Seni beklerken
seni beklerken
korkularım gelir aklıma
ve hep korktuğum gelir başıma
seni beklerken
dayanamam
çelişkili duygulara
seni beklerken
uyuyamam sabahlaraca
çitlerin üzerinden
sensindir atlayan
yüzleri sana benzemeyen
senler
seni beklerken
içimden kalkan trenlere
el sallarım, gücenmeden
varılacak o en son istasyona
senden önce varırım.
seni beklerken
bekleyen ben değilimdir artık
başkalaşırım
gitmek isterim
gidemem senden
seni beklerken
vazgeçmek geçer aklımdan
sen gelirsin aklıma
seni de kaybetmek istemem
daha öncekiler gibi
seni beklerken
hep beklemek isterim
ulaşmak istemem sana
dokunmak istemem sana
kaybetmekten korkarım
seni beklerken
içimden göçmen kuşlar havalanır
başka bir mekanda
başka bir bana
ulaşmanın hevesiyle
seni beklerken
gelmeni istemem aslında
hep beklemek isterim seni
içimden kalkan
ve seni bana getiren trenin
gelmesini istemem
seni beklerken
kayıplarım gelir aklıma
yitirdiklerim
seni de yitirmek istemem
seni beklerken
korkarım senden
umduğum, beklediğim sen
ya sen değilsen
seni beklerken
fırtınalar kopar
geçtiğin yollarda
kasırgalar döner
virane şehirlerde
seni beklerken
sen değilsindir aslında beklediğim
hayalindir istediğim
o hayalin ki
yeri gelince hoyratça
öpebildiğim
seni beklerken
korkarım senden
umduğum, beklediğim sen
ya sen değilsen
seni beklerken
daha önceki senler
gelir aklıma
bırakıp da beni giden
seni beklerken
gelmeni istemem aslında
benim olmanı istemem
çünkü benim olan her şey
anlamını yitiriyor.
20 – 11 - 2002
Bergama - İzmir
Rıza Aslan
|