Aldırmıyorum
Kararan dağlardan duyulan fısıltı
hızla eteklerinden yayılıyor
aldırmıyorum
karşımda hilalim ve yıldızım
en sevdiğim arkadaşlarım
elimde sigaram,çayım balkondayım
şiir kitabı açıp okuyorum
gecenin sessizliğinde dalıyorum
okuduğum şiirlerde kendimi arıyorum
kanayan yaralarımı sarmaya çalışıyorum
dönüp dolaşıp aynı yere de geliyorum
bu çıkmazdan kurtulamıyorum
geçmişte kalan mutluluğumu bulamıyorum
konuşan çook beni anlayan yok
ben de kimseye aldırmıyorum
her geçen gün biraz daha boğuluyorum
bu çıkmazdan kurtulamıyorum
|