Anneciğim*
Sevginden şüphe ettim
değerini bilemedim
ömrünü harcadın bize
gençliğini bilemedin
nasihatlerini dinlemedim
geçte olsa anladım
herşeyi bizim için yaptın
affet bizi anneciğim
çok üzdük seni biliyorum
gülen yüzünü çok özlüyorum
artık üzülmeni istemiyorum
anneciğim seni çok seviyorum
bende anladım seni
anne olunca sözlerini
cahillikmiş yaptıklarım
affet beni anneciğim
sözlerin hep kulağımda çınlıyor
bir türlü aklımdan çıkmıyor
senin yanındayken hep
sarılıp öpmek geliyor içimden
nedense yapamıyorum
sonradan pişman oluyorum
seni çok seviyorum
en güzel yıllarını harcadın
bizi yetiştirmek için
hep gül mutlu olmak
seninde hakkın anneciğim
|