Olmadı
Bugün yine ağladım, sensiz dünyama,
Neden niçin diyerek, soran olmadı.
Gözyaşım sel oldu, aktı içime,
Gözyaşımı kurutan, silen olmadı.
Gözlerini düşündüm, o kahverengi,
Kalbime bir şifa, veren olmadı.
Yoruldum günlerce, sokaklarında,
Altıma bir şilte, seren olmadı.
Yüzü gayet anlamlı, pembe dudaklar,
Kahverengi gözleri, bir sırrı saklar.
Bana mesken olurken, o boş sokaklar,
Tek tek adresini sordum, bilen olmadı.
Senden bir tutam saç, bana hatıra,
Ağladım yalvardım, gelen olmadı.
Bu sevda sığmaz ki, üç-beş satıra,
Bir kaç kağıt istedim, veren olmadı.
Eridim yok oldum, kahve gözünde,
Zerafet güzellik, her bir sözünde.
Uyusam her gece, senin dizinde,
Ölmeye bir mana...lüzum kalmadı.
Nuri Gökhan Sonsel
|