Bir Eserdi Ve Benimdi
bir eser di kendim yapmıştım çünki,
içinde anılar, bütünleşmişti sanki.
bir hayatı sığdırmıştım.
uzun bir yaşamı..
benim di benim eserim di.
renk cümbüşü sarmıştı tuvâli.
açık renkler, tatlı günlerim.
koyu renkler, hatırlamak
istemediklerim.
açık renklere aşkımı sığdırdım.
özlemlerimi, sevgimi,
sana doymadığım günleri..
hasretle yandığım,
arzuların kasırga olduğu günler,
hep açık renklerde.
seni öyle sevdim ki mavi de buldum seni,
yeşil de yaşadım engüzel günlerimi.
beyaz kardelen gibi güzel tenin de
aşkı buldum delice.
pembeydi çok sevdiğim renk,
dudaklarından aldığım haz,
bir başkaydı benim için.
mor menekşeler gönül bahçemiz,
hep canlı ve harikaydı.
ben seni renk renk tuvale çizdim.
aşkla baktım sevgiyle boyadım.
koyu renkler, sensizliğimi simgeler
herzaman.
kara katran ******* de yaşadım yokluğunu.
kırmızı da kanadı yüreğim,
yandım öyle yandım ki anlatamam.
lacivert akşamlarda bir hüzün çöktü üstüme.
ağladım ağladım öyle ağladım ki.
bir hüzündü aşk, dağlamıştı yüreğimi.
sarı, açık renk ama,
hâzan da sararan yaprakları hatırlatır bana.
sen benim için baharsın hep bebeğim.
onun için sarıyı kullanmadım
özür dilerim.
bu bir eser di ve benimdi.
aşkım dı sevgim di.
ve açık renkler hep bizimdi.
|