Mayıs Düşlemeliyim
Ne zaman bunalsam çıkmaz sokaklardan
adresine dönüyorum..
sonbaharın son güllerini kokluyorum bahçenden
dallarına sızıyorum cemreler içmiş gibi..
baharmış gibi..
goncalaşıyor pembe...pembe
yeşilleniyor yaprak yaprak
seni her gün yeni baştan sevmelere kokuyorum.
zemheriye miladından
sancılı an’lar düşüyor
ayazına vuran akşamlara gebeyim bilirim.
bilirim,
dört mevsimi barındırmaz dalların ama
solmak için de olsa.. sana doğmalarda
ölümüne seninim.
baharı göreceksem seninle görmeliyim
bir buzlu ok delip geçme den bağrımı
mayıs düşlemeliyim
ve olmalıyım engin bahçelerinin yorgun ırgatı
ağustosu varlığının mahsulünde biçmeliyim.
güleceksem..ıtır çiçeklerine
papatya fallarından
ve senin dağlarından gülmeliyim
gülmeliyim ki..
Can diye diye
seve seve canım vermeliyim
16.12.2004
Nevin Kurular
|