Bedenler Vuslat Yorgunu
Bilir misin ki?
Akşamın kızıllığında dellenir kalbim
Sanırdın ağzımdan narın ateşi fışkırır
gözlerimde ukdelerin kıvılcımı atar
sensizliğin iç eriten anlarını yaşardı...
Bilir misin ki?
Mücevher kasada, sevda yürekte
aşk vuslatta, sevgi saygıda
sevilen sinede değer bulur, saklanır...
Bilir misin ki?
Çıplak duvarlarda kaldı hatıralar
Sessiz bir çocuk gibi
sessizce, bıraktığımız durur hala
zemheride yaz sıcaklığı yaşayan bedenler
suskunluğa gömüldü birer birer
gün yüzü görmeyen sevişmeler...
kalplere mezar olan sevgiler,
düşleri yakan hasletler.
aldı başını düşlerden çıkıp gitti
dakikalar...
saatler...
haftalara, aylara, mevsimlere kovalandı sevda
vuslatı bir türlü yaşayamadı,
sevgiyi, sevgiliyi hissetmeyen mevta,
senli anları
gönülde yaşar
seni anlar
ses renginde yaşanır oldu gerçek düşler...
Bilir misin ki?
canım çok özledi,
sıcak tenden kokunu
elveda şerbeti içti gönüller
Bedenler vuslat yorgunu...
07 Haziran 2004 Ankara
Cafer Tayyar Özkan
|