Gayrisi Sıratta Sorulsun
Hasret dayanmaz delicesine atıp duran kalplere,
Bir kere gelinmediyse vuslat kokan dehlizlere,
Ya uğruna feda olacağın sevgiden mahrum,
Ya da hiç uğruna heba ettiğin bedene sahipsin…
Yasak duyguların gölgesinde özgürlük aranmaz,
Özgürlüğün olmadığı kalplerde sevda barınmaz,
Kim derse ki sonsuza dek gerçek sevgiyle bağlıyım,
Öznesi değil, fiili çeker sevda duygularının içinden…
Sakın ha! kandırma sevgi hazinesi dolmuş kalbini,
Çorak toprak doldurur en değerli aşk emanetini,
Ya uğruna sefasını süreceğin gerçekleri görecek,
Ya da uğrunda cefasını çekeceğin ahları bileceksin…
Gerçekten seviyorsan kalpteki gibi durmaz hislerin,
Gecen cehennem diyarı, gündüzse hüzün terhislerin,
Varlığın çekemezse sevda denen duygunun kahrını,
Gün gelir acıyla verirsin, gönül bahçenin baharını…
Bedeninde binlerce periyle beslediğin ihtiraslarını,
Sevdiğim dediğin kişiyle saracak gücü bulamazsan,
Tutkunun dehşetini artırıp durursan içinde habire,
Ardından dayanılmaz acıları sırtlar götürürsün kabre…
Zaman acımasız olur uğruna roman yazılan yüzlere,
Tedavülde var mı ki gönlüne hitap eden duygular,
Bir yüzü kader, öteki yüzü tel örgülü hapishaneler,
Şarkısı eksilmeyen hüzün kokan sancılı meyhaneler…
Bir kere de olsa emir yok aşk sancısı çeken beynine,
Uğruna can koyulan sevdayı yaşamak senin neyine,
Mevla’nın kılıcı yok ki hercai kaderine vurulsun,
Kula söz hakkı bırakmadın, gayrisi sıratta sorulsun…
04 Nisan 2005 Ankara
Cafer Tayyar Özkan
|