Arda Kalan
Zamanında olgunlaşıp geçmek varmış imbikten
Dolaşmak damarlarında ince ince kanında
Olgunlaşıp; düşmek dalından vakti gelince...
Kurda kuşa yem olmak varmış
Arda kalınca
Açmakmış gözünü esas olan
Kapmakmış marifet yemi gagadan
Aval olan, aç kalan cılız kalırmış
Yuvadan atılırmış
Arda kalınca
Sürü olmakmış asıl olan
Koyun olup güdülsen de
Birlik olup dolanmakmış
Kurt kaparmış
Arda kalınca
Kurulmakmış baş köşeye, esas olan
Hürmet, saygı, edep derken
Ayaz kalan, yeri yurdu olmaz
Dona kalırmış
Arda kalınca
Aşk od’una yanmakmış esas olan
Demet olup, bağ olup çıra gibi yanmak
Geçip, küllenmek birlikte tam zamanında
Suyla söndürürlermiş; küllenmez köz olup
Arda kalınca.
Zamanında yaşamak varmış kısıtlamadan aşkı
Birlikte ölüp gitmek; vakti gelince
Kalabalıklar bitermiş elbet, terk ederlermiş çaresizliğe
Sebil, ziyan olurmuş insan
Arda kalınca
Ömür biter; her şey bir anda olur yalan
Yazgı dediğin bitebilir her an
Aşk, sevda, ayrılık, bütün duygular yalan
Sevgidir baki, sevgidir gerçek arda kalan
Metin Soydeveli
|